یادی از شهدای کربلا

                           عشاق او، ز امرش هریک به سر دویدن

2.در پیشگاه تیغش بودند بی دریغش

                           در عرصه شکارش چون آهوان چمیدن

3.در مهدکودک مهر در راه او شتابان

                           می کرد  بهر  دلبر  از مهد خود جهیدن

4.ز آن پس به جای پستان از زخم و ضرب پیکان

                           در  رزمگه  همی  کرد  خون  گلو مکیدن

5.هر عاشقی به کویش از شوق و عشق رویش

                            جان عرصه کرد و با جان وصل ورا خریدن

6.سلطان عشق را گو- کاو در مقام سلطه

                             هم داشت جانفشانی هم ناصر آفریدن

7.خورشید سرخ و سوزان چون کرد رو بمغرب

                              سرها به نیزه حرکت- تن ها در آرمیدن

8.این شد حدیث عشقی کز شبهه دور میبود

                               اول به سر دویدن آخر به  رب  رسیدن