تشنه ایم

1.کس نمیکرد لحظه ای از ربّ گریز

                      گر چو اولاد می نمود خود را عزیز

2.کس نمی کرد غفلت از او هیچگاه 

                      خسته  از   دیدن   نمیگردید   نگاه

3.غرق ربّ میشد بنی آدم چنان

                      که  نیاید   فهم    آن   اندر    گمان

4.قدر یک اولاد اگر دل می ربود

                       بودیم   او   را  دائما  اندر  سجود

5.کرده اولاد را برای این عزیز

                        تا   دهیم   حُب  و را   نیکو  تمیز

6.عشق با ولاد را عطا کرده بما

                        که چنین عاشق بباشید بر خدا

7.لعبتی  را   میدهد او     دلبری

                        دلبری  باشد  بسوی  ربّ  دری

8.جلوه   گل  جلوه  باغ و   چمن

                         صوت  بلبل پیش روی  یاسمن

9.دارد  از  بحر  جمالش   گفتگو

                          که  بشر  دارد  همان  را   آرزو

10.ای دریغا در حجابیم در حجاب

                          تشنگانیم   روبروئیم  با  سراب

11.بیکران دریا قریب موجش به تاب

                          تشنه ایم و دست نمیابیم به آب