حوّا

                              ز خلقت قسمتی از آن جدا شد

2- از آن قسمت ز آدم پیکری ساخت

                              در آن از روح خود یزدان بینداخت

3- سپس حوا هم از آن- خاکِ دیرین

                              برون آمد بیک لبخند شیرین

4- چه لبخندی که جان بود و بقا بود

                               نشاطی پُر ز مهر کبریا بود

5- بدستور خدای حیِّ سبحان

                               بنا شد آن تبسّم باغ رضوان

6- چو زد قهقه- آمد اشک چشمان

                               از آن شد خلق رعد و برق و باران

7- ز خشمش هم بنا شد دوزخ و نار

                              خداوند از آن ما را نگهدار

8- حدیث دوزخ و فردوس و دنیا

                              عزیزان آمده از سوی حوّا

9- ستائی هرچه پیش آید سرانجام

                             همه از زن بدان ناکامی و کام

                    ـــــــــــــــــــــــــــــ