شوهر دار و بیوه ساز

              شوهر دار و بیوه سار

1.زنی خواست از (شو) خریدی کلان

            که  شوهر  نداشت    آنچنانی    توان

2.هر آنچ مرد خوش گفت و داد روی خوش

            ز زن   هدیه   می برد  بس روی ترش

3.شبانگاه او را براندی ز خویش

            که   اول    خرید    سفرهای    کیش

4.چه با هدیه یا وعده ها و شکیب

            نمی شد   ز محبوبه   مهری   نصیب

5.یکی بیوه  آگه شد از  راز  زن

            سخنگوی   او   گشت  و   دمساز زن

6. بگفتش به قهر گر ادامت دهی

            بیابد    ز بهر      خریدن           رهی

7.از  آن سوی  با شوهر  افتاد، در

             که    از    دیگری   کام  خود    را ببر

8.بسا سالها مانده ام من نجیب

             که    یابم یکی چون تو، یار  و  حبیب

9.چو آن مرد  محروم و محتاج شد

             دل  و  دینش   آماج    تاراج      شد

10.شبی رفت با این زن بیوه سار

            ببازی    آغوش    و   بوس   و    کنار

11.به تدبیر این بیوه آمد نفاق

            بدل   شد   همان  قهر زن  بر   طلاق

12.به ضرب زبان شوهرش را ربود

            که  گوئی   زقهر   کرده  شوهر   نبود

13.به آن خام زن گفت بیوه به نیش

            برو خویش با شوی   بعدی  به   کیش

14.طلاقت کند پخته در زندگی

            فرامش    کنی   قهر     و    یکدندگی

15.زکبر و زقهرم  بدیدم  طلاق

            زمن      نیز    آمد    چنین       اتفاق

16.مگیر کینه از بیوه شش طلاق

            شکست خورده تا گشته  اهل  وفاق

17.لگد می زدی نعمتت را به کین

             کنون     آخر    کینه     خود      ببین

18.بسا کس که روز تو بیند نکو

              کند       روزگار       ترا            آرزو

1.وفاق: اهل سازگاری