زور پیر

                              طـعنه زد بر شیخ پیری ابلهی*1

2-که چو تو پیری چنین فرتوت*2 نیست

                              مرده هم اینگونه در تابوت نیست

3-ای کهن دیگر نمی باشی جوان

                              در فــراقـی از تــوان ای نـاتـوان

4-روز-روز ما جوانان است و بس

                              روز قـدرت نـیست از بهر تو کس

5-صخره ای*3 باشد به راه آبگیر

                              خـواهم آن را بـرکَنَم از ره مسیر

6-گر بخواهی آ-هنر از ما ببین

                              زآن سپـس گـو پـهلوان را آفـرین

7-پیر ساکت با جوان همراه شد

                               زآنـــهمه لاف تـــوان آگـاه شــد

8-صخره سنگین بود و محکم آنچنان

                                که نشـد پـیدا در آن حـتّی تکان

9-پیر گفتش گر روی از صخره دور

                                من برانم صخره را با ضرب و زور

10-سطح زیر صخره را ز اطراف آن

                                کـــرد خـــالی تا قـریب نــاف آن

11-آب را سـد کرد تا بسیار شد

                                رانـدن صـخره چـنین هـموار شد

12-چون که سد پُر شد شکست و آب آن

                                گشت سوی صخره با شدّت روان

13-صخره زین ضربت ز جای خود پرید

                                 آن جـوانـک ضـرب و زور پـیر دیـد

14-پیر گفتش بشنو از من ایجوان

                                 پـیر هــم دارد به سـر زور و توان

15-در ید و ماهیچه تنها زور نیست

                                 زور از پــیران عـــالم دور نــیست

16-ای مس ناپخته رواکسیر باش

                                 گـر ظفر*4 خـواهی کـنار پیر باش

1-ابله= نادان                                    2-فرتوت= سالخورده و از کار افتاده

3-صخره= سنگ بسیار بزرگ                 4-ظفر=پیروزی