حدیث دوزخ و فردوس و دنیا

                          ز  خلقت   قسمتی  از  آن  جدا شد

2.از آن قسمت ز آدم پیکری ساخت

                          درآن از روح خود یزدان بینداخت

3.سپس حواهم از آن خاک دیرین

                         برون آمد    بیک     لبخند   شیرین

4.چه لبخندی که جان بود و بقا بود

                         نشاطی     پر   ز   مهر کبریا  بود

5.بدستور  خدای  حی   سبحان

                         بنا   شد   زان  تبسم  باغ  رضوان

6.چو زد قهقهه- آمد اشک چشمان

                        از آن شد خلق رعد و برق و باران

7.زخشمش شد بنا هم دوزخ و نار

                        خداوندا   از   آن   ما   را   نگهدار

8.حدیث دوزخ و فردوس و دنیا

                        عزیزان-    آمده   از   سوی   حوا

9.ستائی هر چه پیش آید سرانجام

                        همه  از زن   بدان  ناکامی  و کام